Dolu Bardak

Doğu felsefeleri üzerine çalışan bir üniversite profesörü, ünlü bir zen ustasını ziyarete gider. Ve ustadan kendisine zen öğretmesini ister. Usta, sessizce çay ikram ederken profesör zen hakkında konuşur. Zen şöyledir, zen böyledir diye başlar anlatmaya üniversitede öğrettiklerini. Kendisi bir doğu felsefeleri profesörü olduğundan bu konuda “bildiği” çok şey vardır.

Usta, profesörün fincanını ağzına kadar doldurur ve doldurmaya devam eder. Profesör kendisini artık tutamayacağı ana kadar, taşan fincanı seyreder. Ve en sonunda dayanamaz, “Artık doldu! daha fazla almaz!” diye bağırır. Usta gülümseyerek yanıtlar:

-“Ben de senin için aynısını düşünüyorum. Bardak o kadar dolu ki yeni bir şey alamaz. Önce bardağı boşaltmak lazım.”